کاهش زمان AOG برای ایرلاینها
یکی از بزرگترین چالشهایی که ایرلاینها در سراسر جهان با آن روبرو هستند،وضعیت AOG (Aircraft on Ground) است.این اصطلاح به حالتی گفته میشود
که هواپیما به دلیل نقص فنی یا مسائل ایمنی مجاز به پرواز نیست و باید در زمین باقی بماند تا مشکل برطرف شود. زمان AOG میتواند برای خطوط هوایی
بسیار پرهزینه باشد؛ زیرا نه تنها درآمد پرواز از دست میرود، بلکه هزینههای جانبی مثل جایگزینی هواپیما، جریمههای دیرکرد، خسارت به اعتبار برند و حتی
هزینههای اقامت و تغذیه مسافران را نیز به همراه دارد.به همین دلیل کاهش مدت زمان AOG به یکی از مهمترین استراتژیهای عملیاتی در ایرلاینها تبدیل
شده است. در ادامه به بررسی اهمیت، چالشها و راهکارهای کاهش این زمان خواهیم پرداخت.
هزینههای پنهان و آشکار AOG
هنگامی که یک هواپیما به دلیل مشکل فنی متوقف میشود، ایرلاین فقط درآمد مستقیم حاصل از بلیتهای فروختهشده را از دست نمیدهد. توقف هواپیما
هزینههای سنگینتری را نیز به دنبال دارد که شامل اجاره یا جابجایی ناوگان جایگزین، پرداخت غرامت به مسافران،بازآرایی برنامههای پرواز و حتی در برخی
موارد هزینههای حقوقی میشود. همچنین اگر یک ایرلاین نتواند پرواز های برنامهریزیشده خود را به موقع انجام دهد ، ممکن است قرارداد های حمل بار و
مسافر خود را با آژانسها یا شرکتهای چارتر از دست بدهد.
از منظر فنی، طولانی شدن AOG میتواند به دلیل عدم دسترسی سریع به قطعات یدکی، نبود نیروی متخصص در فرودگاه مقصد یا پیچیدگیهای تشخیص
دقیق مشکل باشد. هر یک از این عوامل میتواند زمان خواب هواپیما را از چند ساعت به چند روز افزایش دهد.
مدیریت هوشمند قطعات یدکی و لجستیک
یکی از مهمترین عوامل کاهش زمان AOG، وجود قطعات یدکی مناسب در مکان مناسب است. ایرلاین های بزرگ معمولاً شبکهای از انبار های قطعات را در
فرودگاههای اصلی خود نگهداری میکنند. حتی در برخی قراردادهای بینالمللی، ایرلاینها توافقنامههایی با یکدیگر دارند که اجازه میدهد درمواقع اضطراری
از قطعات یکدیگر استفاده کنند.
علاوه بر آن، استفاده از نرمافزارهای مدیریت موجودی که بر اساس دادههای پروازها و الگوی خرابی قطعات کار میکنند، کمک میکند تا مهمترین قطعات در
نزدیکترین مکانها نگهداری شود. این فناوریها میتوانند بر اساس سابقه دادههای تعمیرات پیشبینی کنند که کدام قطعات به احتمال بیشتر در چه زمانی
نیاز به تعویض دارند.
توسعه تیمهای تعمیراتی چابک
داشتن تیمهای تعمیر و نگهداری (MRO)متخصص که به صورت ۲۴ساعته در دسترس باشند،اهمیت زیادی دارد. برخی ایرلاینها تیمهای سیار (Go Team)
تشکیل میدهند که به محض دریافت گزارش AOG ، بلافاصله با تجهیزات و قطعات لازم به محل اعزام میشوند. این تیم ها قادرند عیبیابی، تعمیر و حتی
تعویض برخی سیستمهای کلیدی را در همان محل انجام دهند.
همچنین آموزش مستمر تکنسین ها و دسترسی به مستندات فنی بروز (AMM, IPC و غیره) از دیگر فاکتور هایی است که میتواند سرعت رفع مشکل را
بالا ببرد. بسیاری از ایرلاینها امروزه از تبلتها و اپلیکیشنهای آنلاین برای دسترسی فوری به دستورالعملهای تعمیرات استفاده میکنند.
استفاده از تحلیل داده و هوش مصنوعی
هوش مصنوعی و سیستم های پیشبینی خرابی (Predictive Maintenance) میتوانند نقش مهمی در جلوگیری از بروز AOG ایفا کنند. این سامانهها با
بررسی دادههای پروازی و علائم ظریف تغییر عملکرد سیستمها،هشدارهایی زودتر از زمان خرابی جدی صادر میکنند.این موضوع باعث میشود تعمیرات
در زمانهای بهینه و پیش از بروز توقف کامل انجام شود.برای مثال، تحلیل دادههای دمای موتور یا میزان لرزش چرخها میتواند احتمال بروز خرابی در پرواز
های آتی را تخمین بزند و برنامهریزی تعمیرات به شکلی انجام شود که پروازی لغو نشود.
اهمیت فرهنگ سازمانی و همکاریهای فرابخشی
کاهش زمان AOG فقط یک وظیفه فنی نیست. این موضوع نیاز به همکاری نزدیک بین تیمهای عملیات پرواز، مهندسی، تدارکات و حتی بخشهای خدمات
مشتری دارد. شرکتهایی که فرهنگ «حل سریع مشکل» را در کل سازمان خود نهادینه کردهاند، معمولاً موفقتر هستند. همچنین ارتباط مستمر با تأمین
کنندگان قطعات و سازندگان هواپیما (OEMها) میتواند در مواقع حساس کمک کند که راهحلهای موقت مثل صدور مجوز استفاده موقت (MEL/CDL) برای
پرواز فراهم شود.
جمعبندی
در نهایت، کاهش زمان AOG به معنای افزایش بهرهوری ناوگان، صرفهجویی قابل توجه در هزینهها و مهمتر از آن، حفظ اعتماد مسافران و مشتریان باری
است.ایرلاینهایی که بتوانند این زمان را به حداقل برسانند،از رقابت بهتری در بازار هوانوردی برخوردار خواهند بود.استفاده از تکنولوژیهای نوین،مدیریت
هوشمند قطعات، تیمهای تعمیراتی مجرب و بهبود فرهنگ همکاری، همگی ارکان اصلی این موفقیت هستند.
برای مشاوره و خرید با ما در ارتباط باشید.