تست و عیبیابی میدانی قطعات هواپیما
“ضرورتی اساسی برای ایمنی، کیفیت و کاهش هزینهها”
صنعت هوانوردی بهعنوان یکی از حساسترین حوزههای حملونقل، وابسته به صدها قطعه و سیستم پیچیده است که کوچکترین نقص در عملکرد
هر یک از آنها میتواند پیامدهای سنگینی برای ایمنی پرواز، هزینه های عملیاتی و حتی اعتبار شرکت های هواپیمایی به همراه داشته باشد. در
این میان، تست و عیب یابی میدانی قطعات هواپیما به عنوان یکی از ارکان کلیدی نگهداری و پشتیبانی مطرح است که نقش آن در حفظ قابلیت
اطمینان ناوگان هوایی غیرقابل انکار است.
منظور از تست و عیبیابی میدانی چیست؟
تست و عیبیابی میدانی شامل تمام اقداماتی میشود که برای بررسی،ارزیابی عملکرد وتشخیص ایرادات قطعات و سیستمهای هواپیما در همان
محل استقرار یا آشیانه انجام میگیرد. برخلاف بازرسیهای سنگین کارگاهی که مستلزم باز کردن قطعه و ارسال آن به مراکز تعمیراتی هستند، در
این روش تلاش میشود تا با ابزارهای پرتابل و تست های سریع ، وضعیت سلامت تجهیزات مشخص شده و در صورت امکان در همان محل مشکل
رفع شود.این فرایند بهطور مستقیم به کاهش زمان خواب هواپیما(AOG)،جلوگیری از پرواز لغو شده و به حداقل رساندن هزینههای غیرمترقبه کمک
میکند.
حوزههای کلیدی تست میدانی قطعات هواپیما
سیستمهای هیدرولیک و پنوماتیک
بخش عمدهای از عملیات هواپیما به کمک سامانه های هیدرولیک و پنوماتیک انجام میشود ؛ از حرکت ارابه فرود گرفته تا جا به جایی فلپها و
اسپویلرها. در تست میدانی این سیستمها، فشار خطوط، سرعت پاسخگویی عملگرها و نشتیها با گیجها و حسگرهای خاص ارزیابی میشود.
کشف زودهنگام ترکهای ریز یا افت فشار میتواند از ایجاد نقص گسترده در زمان پرواز جلوگیری کند.
سامانههای الکتریکی و اویونیک
تست عملکردی سیستمهای الکتریکی، کنترلر ها، سنسور ها و اویونیک با استفاده از مولتیمتر های دقیق ، آنالایزر های سیگنال و دستگاههای
شبیهساز انجام میشود. به این ترتیب خطاهای ولتاژی ، نویز یا قطع و وصلی های مقطعی که ممکن است روی نمایشگر خلبان یا سیستمهای
ناوبری تأثیر بگذارند، شناسایی میشود.
اجزای مکانیکی و متحرک
سطوح متحرک مثل الِرون، رادر و فلپها نیازمند بررسیهای دورهای هستند. در تست میدانی این اجزا ، حرکات کنترل شده از داخل کابین اعمال
میشود تا واکنشها و زمانبندی حرکت آنها بهدقت بررسی شود. هر صدای غیرعادی یا کندی حرکت، میتواند هشداری جدی تلقی شود.
اهمیت برنامهریزی و مستندسازی
تست و عیبیابی میدانی باید کاملاً بر اساس دستورالعمل های تعمیر و نگهداری (AMM) و دستورالعمل های خاص قطعه (CMM) انجام شود. در
پایان هر تست نیز نتایج باید در سوابق نگهداری هواپیما بهطور دقیق ثبت شوند. این کار علاوه بر تأمین الزامات قانونی، به مهندسان اجازه میدهد
روند خرابی یا تغییرات عملکرد قطعه در بازههای زمانی مختلف را تحلیل کنند.
مهارت نیروی انسانی؛ یک فاکتور سرنوشتساز
کارکنانی که مسئول اجرای این تستها هستند باید علاوه بر دانش فنی بالا، در کار با تجهیزات تست پرتابل ، تحلیل دادههای خروجی و تفسیر
نتایج مهارت کافی داشته باشند. اغلب شرکتهای هواپیمایی برای حفظ صلاحیت این تکنسینها، دورههای بازآموزی و آزمون های منظم برگزار
میکنند. زیرا یک خطای انسانی در تفسیر نتایج میتواند به بهای جان سرنشینان تمام شود.
مزایای اقتصادی و عملیاتی تست میدانی
اجرای موفق تست و عیبیابی میدانی،هزینههای عملیاتی را بهشکل محسوسی کاهش میدهد. بهجای باز کردن زودهنگام یا ارسال غیرضروری
قطعات به تعمیرگاه،ایرادات درهمان محل مشخص شده و غالباً با یک تعمیر سبک یاتنظیم ساده برطرف میشوند.همچنین این رویکرد باعث کاهش
زمان زمینگیری هواپیما شده و در نتیجه به بهبود سودآوری خطوط هوایی کمک میکند.
ایمنی در حین انجام کار؛ یک اصل حیاتی
نباید فراموش کرد که بسیاری از تستهای میدانی روی سیستمهای تحت ولتاژ بالا یا فشار زیاد انجام میشوند. بنابراین رعایت دستورالعملهای
ایمنی، استفاده از تجهیزات حفاظتی و اطمینان از وضعیت بیخطر سیستم پیش از شروع تست، بخشی جدانشدنی از این فرآیند است.
جمعبندی
در نهایت میتوان گفت تست و عیبیابی میدانی قطعات هواپیما ستون فقرات نگهداری مدرن ومدیریت ایمنی درصنعت هوانوردی است.این فرآیند
با جلوگیری از خرابیهای ناگهانی، افزایش عمر قطعات، کاهش هزینه ها و ارتقای ایمنی پرواز، نقشی کلیدی در موفقیت عملیاتی شرکتهای
هواپیمایی ایفا میکند. آینده این حوزه نیز با تجهیز به ابزارهای هوشمند و تحلیلگرهای خودکار، به سمت پایش دقیقتر و واکنش سریعتر حرکت
خواهد کرد.
برای مشاوره و خرید با ما در ارتباط باشید.