الزامات سازمان هواپیمایی کشوری برای MRO
صنعت هوانوردی یکی از حساس‌ترین و مقررات‌مندترین صنایع جهان است. علت این حساسیت، مستقیماً به ایمنی جان انسان‌ها مرتبط است.
در این میان، مراکز MRO (Maintenance, Repair and Overhaul) یا همان مراکز نگهداری ، تعمیر و بازسازی هواپیما و قطعات آن، نقشی کلیدی
در تضمین سلامت پروازها دارند. به همین دلیل سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان بالاترین مرجع نظارتی هر کشور ، مجموعه‌ای از الزامات و
استانداردها را برای این مراکز تدوین و اجرا می‌کند.
مجوز فعالیت مراکز MRO؛ نخستین گام حیاتی
هیچ مرکز MROاجازه ندارد بدون دریافت گواهینامه معتبر از سازمان هواپیمایی کشوری فعالیت کند.این مجوزکه عموماً باعنوان AM (Approved
Maintenance Organization) یا «سازمان تعمیراتی تاییدشده» شناخته میشود، پس از طی یک فرآیند دقیق ارزیابی و بازرسی صادر میشود.
سازمان هواپیمایی کشوری معمولاً پیش از صدور این مجوز، موارد زیر را به‌دقت بررسی می‌کند:
زیرساخت‌های فیزیکی و کارگاهی: مرکز باید مجهز به کارگاه‌ها، آشیانه‌ها و تجهیزات لازم برای انجام انواع تعمیرات باشد.
صلاحیت‌های پرسنل: مهندسان و تکنسین‌های مرکز باید دارای گواهینامه‌های تخصصی معتبر و آموزش‌های به‌روز باشند.
دستورالعمل‌ها و مدارک فنی: مرکز باید دارای سیستم مدیریت کیفیت (QMS)، کتابچه‌ها و دستورالعمل‌های تعمیراتی مورد تأیید باشد.
تجهیزات آزمون و کالیبراسیون: همه ابزارهای اندازه‌گیری و تست باید مطابق دوره‌های زمانی مشخص کالیبره شوند.
مدیریت قطعات یدکی: مرکز باید سازوکاری برای اطمینان از اصالت قطعات و مدیریت انبار داشته باشد.
برنامه‌ها و رویه‌های الزامی
سازمان‌های هواپیمایی کشوری علاوه بر الزامات فیزیکی و پرسنلی، به‌طور ویژه بر داشتن رویه‌های مکتوب و اجرایی تاکید دارند. برخی از این
برنامه‌ها عبارتند از:
1.برنامه تضمین کیفیت (QA): شامل ممیزی‌های داخلی، پیگیری اقدامات اصلاحی و تحلیل داده‌های کیفیت.
2.برنامه گزارش‌دهی رویدادها:مراکز MRO باید هرگونه رویداد ایمنی (مانند کشف نقص بحرانی در قطعه) را به‌سرعت به سازمان گزارش کنند.
3.برنامه کنترل سوابق: تمام تعمیرات، بازرسی ها و جایگزینی قطعات باید مستند سازی شده و در دسترس باشد. این سوابق معمولاً تا پایان
عمر عملیاتی هواپیما نگهداری می‌شوند.
آموزش و تایید صلاحیت نیروی انسانی
یکی از مهم‌ترین الزامات ، مرتبط با پرسنل فنی است . سازمان هواپیمایی کشوری بر اساس مقرراتی مانند Part-66 (یا آیین‌نامه های بومی
مشابه) تاکید دارد که:
تمام کارکنان صادرکننده تاییدیه‌های رهاسازی به سرویس (CRS) باید دارای مجوز صلاحیت نگهداری باشند.
آموزش‌های دوره‌ای (Recurrent Training) برای بروزرسانی دانش فنی الزامی است.
پرسنل باید با سیستم‌های ایمنی (SMS) و فرهنگ گزارش‌دهی آشنا باشند.
الزامات ویژه ایمنی و SMS
در سال‌های اخیر، الزامات سازمان‌های هواپیمایی کشوری بر داشتن سیستم مدیریت ایمنی (SMS) در مراکز MRO تاکید بیشتری پیدا کرده
است. SMS کمک می‌کند خطرات بالقوه شناسایی، ارزیابی و مدیریت شوند. این سامانه باید شامل:
فرآیند گزارش‌دهی بدون ترس از تنبیه
تحلیل داده‌های ایمنی
انجام ممیزی‌ها و اقدامات اصلاحی
باشد تا بتواند به بهبود مستمر سطح ایمنی کمک کند.
بازرسی‌های دوره‌ای و ممیزی‌های سازمان هواپیمایی کشوری
صدور مجوز پایان کار نظارتی سازمان هواپیمایی نیست. این سازمان به‌طور دوره‌ای بازرسی‌های حضوری (Scheduled و Unscheduled Audits)
انجام میدهد. در این بازرسی‌ها، انطباق با رویه‌های اعلام‌شده،وضعیت سوابق تعمیراتی،کالیبراسیون ابزار و حتی رعایت موارد ایمنی کارگاهی
بررسی میشود. در صورت مشاهده مغایرت های عمده، مجوز MRO می‌تواند تعلیق یا لغو گردد که پیامد های اقتصادی و اعتباری شدیدی برای
شرکت به همراه خواهد داشت.
نتیجه‌گیری؛ رعایت الزامات، نه یک اجبار، بلکه یک ضرورت حرفه‌ای
رعایت الزامات سازمان هواپیمایی کشوری برای مراکز MRO، فراتر از یک تعهد اداری، به معنای پایبندی به اصول حرفه‌ای صنعت هوانوردی است.
این استاندارد نه‌تنها تضمین‌کننده ایمنی پروازها و سلامت مسافران هستند، بلکه موجب افزایش اعتماد مالکین هواپیما ها و اپراتورها به خدمات
آن مرکز می‌شوند.هرچه مراکز MRO در استقرار فرآیندهای کیفی، آموزش مداوم نیروها و پیاده‌سازی SMS پیشروتر باشند، جایگاه بهتری در بازار
رقابتی تعمیرات هوایی پیدا خواهند کرد و در نهایت سهم بیشتری از مشتریان داخلی و بین‌المللی را به‌خود جذب می‌کنند.
برای مشاوره و خرید با ما در ارتباط باشید.