مسیر شغلی در MRO و مراکز Part-145
صنعت هوانوردی یکی از ساختارمندترین و حساس‌ترین صنایع جهان است که به‌واسطه استانداردهای سختگیرانه بین‌المللی، ایمنی پروازها را
تضمین می‌کند. در این میان، MROها (Maintenance, Repair & Overhaul) یا همان مراکز نگهداری، تعمیر و بازسازی هواپیما و همچنین مراکز
Part-145 نقشی کلیدی در این زنجیره ایمنی ایفا می‌کنند.آشنایی با این مراکز و مسیرهای شغلی موجود در آن‌ها میتواند فرصت‌های جذابی
را پیش‌روی علاقه‌مندان به حوزه هوانوردی قرار دهد.
MRO و مراکز Part-145 چیستند؟
MRO به مجموعه فعالیت‌هایی گفته می‌شود که با هدف اطمینان از سلامت عملیاتی، تداوم صلاحیت پرواز (Airworthiness) و افزایش طول عمر
ناوگان پروازی انجام می‌گیرد. این خدمات میتواند شامل بازرسی‌های روتین، تعمیرات جزئی و اساسی، بازسازی موتور و حتی تغییرات ساختاری
باشد.
Part-145 به بخش (Part) 145 از قوانین سازمانهای هوانوردی غیرنظامی (مانند EASA یا FAA) اشاره دارد که شرایط صدور گواهینامه و مجوز برای
مراکز تعمیر و نگهداری هواپیماها و قطعات آن ها را تعیین می‌کند . مراکزی که این مجوز را دریافت می‌کنند ، مجاز به انجام تعمیر و صدور گواهی
صلاحیت برای قطعات و هواپیما هستند.
مشاغل موجود در مراکز MRO و Part-145
کار در یک مرکز MRO یا Part-145 فقط به تعمیر هواپیما محدود نمی‌شود. این مراکز مجموعه‌ای از مشاغل تخصصی را در بر می‌گیرند، از جمله:
تکنسین تعمیر و نگهداری هواپیما (AMT): که شامل بخش‌های مکانیک، اویونیک، هیدرولیک و نیوماتیک است. این افراد وظیفه سرویس، عیب‌یابی
و تعمیر سیستم‌های مختلف هواپیما را بر عهده دارند.
مهندسان CAMO: که مسئول مدیریت مستندات فنی و اطمینان از تطابق تمامی اقدامات با برنامه‌های نگهداری و قوانین هوانوردی هستند.
کیفیت و ممیزی (Quality & Audit): مسئول نظارت بر تطابق فرآیندها با استانداردها، انجام ممیزی‌های داخلی و رفع عدم انطباق‌ها.
برنامه‌ریزی و کنترل نگهداری: که وظیفه زمان‌بندی چک‌های دوره‌ای (Line Maintenance / Base Maintenance) را بر عهده دارند.
برنامه‌نویسان و تحلیل‌گران داده: برای توسعه نرم‌افزارهای مدیریت تعمیرات و تحلیل عملکرد قطعات (Trend Monitoring).
مسیر شغلی در MRO و مراکز Part-145
ورود به این صنعت غالباً از سطوح فنی آغاز می‌شود. به عنوان مثال:
سطح مقدماتی: فارغ‌التحصیلان رشته‌های مکانیک هواپیما، اویونیک یا برق می‌توانند به عنوان کارآموز یا کمک‌تکنسین وارد مراکز شوند و در کنار
تکنسین‌های با تجربه آموزش ببینند.
سطح میانی: با گذشت زمان، کسب تجربه و گذراندن دوره‌های تخصصی (مانند Type Rating)،فرد به سطح تکنسین تأییدکننده (Certifying Staff)
می‌رسد که مجاز به امضا و صدور CRS (Certificate of Release to Service) است.
سطح ارشد: پس از چند سال تجربه ، می‌توان به عنوان سرپرست تیم نگهداری (Supervisor)، مدیر پروژه‌های تعمیراتی یا حتی ممیز کیفیت ارتقاء
یافت.
برخی افراد نیز مسیر خود را به سمت مهندسی CAMO یا کنترل کیفیت تغییر می‌دهند که نیازمند دانش عمیق در قوانین EASA/FAA و تسلط به
مستندات فنی است.
مهارت‌ها و گواهینامه‌های مورد نیاز
برای موفقیت در این مسیر شغلی، علاوه بر مدرک دانشگاهی یا دیپلم فنی، دارا بودن مهارت‌های زیر حیاتی است:
آشنایی کامل با مقررات Part-145، Part-M، EASA 66 یا FAA 65
توانایی خواندن نقشه‌ها و مستندات فنی
مهارت‌های عیب‌یابی سیستم‌های مکانیکی و الکترونیکی
تسلط به زبان انگلیسی فنی (برای کار با AMM، IPC، SB و AD)
داشتن مدرک B1 (مکانیک) یا B2 (اویونیک) از EASA یا معادل ملی (سازمان هواپیمایی کشوری)
همچنین شرکت در دوره‌های تایپ (Type Training) برای هواپیماهای خاص مانند بوئینگ 737 یا ایرباس A320، مسیر پیشرفت را هموار می‌کند.
جذابیت‌ها و چالش‌های این شغل
کار در مراکز MRO و Part-145 فرصت کار با هواپیما های پیشرفته ، تکنولوژی های روز دنیا و یادگیری مداوم را فراهم می‌کند. حقوق و مزایای این
مشاغل نیز در مقایسه با بسیاری از صنایع بالاتر است.
البته نباید از چالش‌های آن مانند ساعات کاری غیرمعمول (شیفتی)، فشار کاری بالا در زمان تحویل هواپیما و الزام به رعایت استانداردهای بسیار
دقیق غافل شد.
جمع‌بندی
صنعت تعمیر و نگهداری هواپیما با استانداردهای Part-145، یکی از حرفه‌ای‌ترین حوزه‌های مهندسی و تکنولوژی است که امنیت پروازها را تضمین
می‌کند. علاقه‌مندان به این مسیر می‌توانند با یادگیری مستمر، کسب تجربه و گذراندن دوره‌های تخصصی، مسیر شغلی پویایی را طی کنند و به
جایگاه‌های فنی یا مدیریتی در صنعت هوافضا دست یابند. آینده این حرفه، با رشد مداوم ناوگان هوایی در جهان، بسیار روشن و پرتقاضا خواهد بود.
برای مشاوره و خرید با ما در ارتباط باشید.