دوره‌های B1 و B2 تعمیر هواپیما
صنعت هوانوردی برای حفظ ایمنی پروازها به شدت وابسته به کیفیت تعمیر و نگهداری هواپیماها است. یکی از مهم‌ترین جنبه های این حوزه، تربیت
تکنسین‌ها و مهندسین دارای گواهینامه‌های معتبر بین‌المللی است. در اروپا و بسیاری از کشورها تابع مقررات EASA، گواهینامه‌های Part-66 شامل
دو دسته اصلی یعنی B1 و B2 می‌شوند که مسیر شغلی تکنسین های تعمیر هواپیما را مشخص میکنند. شناخت این دو دوره و تفاوت‌هایشان برای
هر فرد علاقه‌مند به ورود به صنعت MRO ضروری است.
تعریف کلی دوره‌های B1 و B2
دوره‌های B1 و B2 بخشی از ساختار مجوز Part-66 هستند که توسط آژانس ایمنی هوانوردی اتحادیه اروپا (EASA) تعریف شده است. این مجوزها
سطح دانش، مهارت و صلاحیت فنی تکنسین‌ها را برای کار روی هواپیما ها تأیید می‌کند. مدرک B1 به شاخه مکانیکی (Mechanical) اختصاص دارد.
تکنسین‌هایی که این گواهینامه را دریافت میکنند مجاز به کار بر روی ساختار، سیستم‌های موتوری، هیدرولیک، پنوماتیک، سوخت، تهویه، ملخ، ارابه
فرود و سیستم های مرتبط هستند. همچنین در حد مشخصی میتوانند کار های ساده برقی را نیز انجام دهند. مدرک B2 مربوط به شاخه اویونیک
(Avionic) است. این افراد بر سیستم‌های الکتریکی ، ناوبری ، ارتباطی ، سیستم های اتوپایلوت و ابزار دقیق تسلط دارند و مجاز به انجام تعمیرات و
سرویس این بخش‌ها هستند.
سرفصل‌های آموزشی در دوره B1
دوره B1 شامل مباحث تئوری و عملی متعددی میشود. این دوره خود به شاخه‌هایی مثل B1.1(هواپیماهای توربین‌دار)،B1.2(هواپیماهای پیستونی)،
B1.3 (هلیکوپترهای توربین‌دار) و B1.4 (هلیکوپترهای پیستونی) تقسیم میشود.
برخی از موضوعات کلیدی در این دوره عبارتند از:
اصول مکانیک پرواز
قوانین فیزیک مرتبط با فشار، دما و سیالات
سیستم‌های سوخت، هیدرولیک، پنوماتیک و تهویه
سازه‌های هواپیما و اصول آئرودینامیک
موتورهای توربینی و پیستونی
مبانی الکتریک و سیستم‌های ساده الکتریکی
علاوه بر آموزش تئوری، بخش قابل توجهی از دوره به کارگاه‌ها و آموزش‌های عملی در آشیانه اختصاص دارد.
سرفصل‌های آموزشی در دوره B2
دوره B2 عمدتاً بر سیستم‌های الکتریکی و الکترونیکی متمرکز است. مهم‌ترین مباحث این دوره شامل:
مبانی برق و الکترونیک پیشرفته
1.سیستم‌های ناوبری (VOR, ILS, GPS)
2.سیستم‌های ارتباطی (VHF, HF, SATCOM)
3.سیستم‌های مانیتورینگ و نشان‌دهنده‌ها
4.سیستم‌های اتوپایلوت و پرواز خودکار
تشخیص و عیب‌یابی شبکه‌های داده‌ای داخل هواپیما (ARINC, AFDX)
تکنسین‌های B2 کمتر با کار های مکانیکی مثل سرویس موتور ها یا سیستم هیدرولیک سر و کار دارند و بیشتر بر تحلیل ، تست و رفع ایرادات
سیستم‌های الکترونیکی و اویونیک تمرکز دارند.
مسیر دریافت این گواهینامه‌ها
برای دریافت مجوز B1 یا B2 متقاضی ابتدا باید دردوره‌های آموزش تئوری و عملی در یک مرکز تایید شده Part-147 شرکت کند.این دوره‌ها معمولاً
بین ۲ تا ۳ سال به طول می‌انجامد و شامل گذراندن ماژول‌های متعدد با آزمون‌های رسمی است.
پس از اتمام آموزش‌ها، فرد ملزم به کسب تجربه عملی در محیط واقعی تعمیر و نگهداری ( آشیانه یا تعمیرگاه تایید شده Part-145 ) است. این
تجربه باید تحت نظارت مهندسین مجاز ثبت و تایید شود.سپس با تکمیل ساعات عملی و قبولی در آزمون‌های نهایی، گواهینامه Part-66 B1 یاB2
برای او صادر خواهد شد.
آینده شغلی دارندگان مدرک B1 و B2
صنعت هوایی همواره نیازمند تکنسین‌های ماهر دارای مجوزهای معتبر است.افرادی که مدرک B1 یا B2 دارند میتوانند در شرکت‌های هواپیمایی،
سازمان‌های تعمیراتی Part-145، یا به عنوان فریلنسرهای بین‌المللی فعالیت کنند . دارندگان این مدارک به دلیل تخصص بالا و تاییدیه جهانی، در
سراسر دنیا فرصت‌های شغلی متنوع و پردرآمدی خواهند داشت.با پیشرفت مداوم فناوری‌های هوایی ، به ویژه در حوزه اویونیک و سیستم های
خودکار، اهمیت تخصص های مرتبط با B2 حتی در حال افزایش است . از سوی دیگر هم چنان نقش حیاتی B1 در نگهداری موتور و سازه غیرقابل
جایگزین باقی مانده است.
جمع‌بندی
دوره‌های B1 و B2 تعمیر هواپیما در واقع ستون فقرات تربیت نیروی فنی حرفه‌ای در صنعت هوانوردی هستند. این دوره‌ها با آموزش جامع و دقیق،
تکنسین‌هایی را پرورش می‌دهند که مسئولیت مستقیم ایمنی پرواز را به عهده دارند. اخذ این گواهینامه‌ها نه تنها دانش فنی عمیق را میطلبد،
بلکه نیازمند انضباط، دقت و تعهد بالا به اصول ایمنی و کیفیت است. بی‌شک تکنسین‌های B1 و B2 نقش کلیدی در پایداری صنعت هوانوردی ایفا
میکنند.
برای مشاوره و خرید با ما در ارتباط باشید.